Nigdy, przenigdy nie pozwól, aby ktoś widział cię płaczącą.

 Ogród to wielka sztuka cierpliwości.

 Dobrze i pięknie jest tu, gdzie jesteśmy,
ale nie umiemy tego dostrzec, docenić ani
polubić, bo coś gna nas tam, gdzie nas nie ma.

 Umrzeć znaczyło nie móc wrócić.

 Dobrze by było, gdyby
poczucie winy przypominało nam, aby
następnym razem bardziej się postarać.

 Taka już ludzka natura, że pragniemy najbardziej tego, czego mieć nie możemy. Kochamy to, co mają inni, a nudzi nas to, co sami posiadamy. I tak jak rzadko udaje się nam sięgnąć po gwiazdkę z nieba, tak też z rzadka trwamy w miłości do tego, co zdobywamy bez większego trudu.

 Kiedy zrozumiesz, że po śmierci
niczego się nie boisz, przestaniesz się martwić.

 Kiedy człowiek obdarzony wyobraźnią wpada
w tarapaty psychiczne, linia podziału między tym, co rzeczywiste, a tym, co wyimaginowane, bywa niekiedy, trudno dostrzegalna.

 Za późno się cofać - świat istnieje tylko dzięki temu, że zawsze za późno się cofać.

 Intencje nie mają znaczenia, wystarczy sam skutek.

 Można mieć wszystko, a tak na prawdę nie mieć nic.