
Tworzę i niszczę, przeważnie jednak to drugie.
Tworzę i niszczę,
przeważnie jednak to drugie.
Ludzie zazwyczaj twierdzą, że woleliby umrzeć zimą, żyjąc pośród śniegu, niż na słońcu na pustyni, ale nie mówią tak po przeżyciu obu.
Życie przeważnie jest smutne. A zaraz potem się umiera.
Rzecz zawsze sprowadza się do dwóch możliwości. Zacząć żyć albo zacząć umierać
I pomyślała, że wiara też wymaga zaufania i samozaparcia.
Ścieżka, którą można wejść na szczyt, jest tą samą, którą się z niego schodzi.
Odważny człowiek
potrafi myśleć. Tchórz - nie.
Jaki jest pożytek z przyjaciół , jeśli nie można ich obiektywnie ocenić.
Nigdy nie sądz, że jesteś tylko tym, co tu i teraz zobaczyć potrafisz. Istniejesz w wiele innych wymiarów, jakie znamy, nazywając je przeszłością czy przyszłością. Jest jedno 'jednak'. Każde 'teraz', które przeżywasz, każde 'tu', w którym się znajdujesz, to tylko marzenie. Ale pamiętaj, że marzęniom także zdarza się, że stają się rzeczywistościa.
Nie ma takiego gniewu, który by trwał wiecznie.
Jakie życie ją czeka, gdyby udało jej się uciec w las? Byłaby samotna i wyrzucona poza nawias. Prześladowana przez tych, których darzyła zaufaniem. Zdradzona
przez tych,którzy obiecali ją chronić.