Tworzę i niszczę, przeważnie jednak to drugie.

 Wypaliłam cała paczke Silk Catów w akcie autodestrukcyjnej rozpaczy egzystencjalnej.

 W ciszy koło czwartej nad ranem
słyszałem, jak powoli rosną korzenie samotności.

 Nieważne jest miejsce, ale człowiek. Zrób coś ze sobą nie z miejscem

 Życie nauczyło mnie nie tracić nadziei, ale też się do niej zbytnio nie przywiązywać.

 Jesteśmy po prostu dobrymi ludźmi z brzydką przeszłością, szukającymi idealnej przyszłości. Myślę, że znaleźliśmy ją w sobie nawzajem.

 Człowiek, który kocha, czuje się lepszy. Do czasu, aż odkryje, że jego miłość nie jest odwzajemniona.

 Smutek wewnętrzny zamieniał się z wolna na jałowy cynizm i podłą gnuśność.

 Wszyscy jesteśmy pielgrzymami, którzy podróżują wzdłuż ścieżki zwanej życiem. Przechodzimy przez słońce, deszcz, wiatr, śnieg, dzień i noc, zawsze maszerując w kierunku niewiadomej destynacji.

 Możliwe przecież jest zapamiętanie samego nastroju snu bez przypominania sobie jego treści.

 Jesteście zatruci wiedzą.