Chodzi o to, by uchwycić nieprzemijające w tym, co przemija.

 Do pewnych granic zła ideologia i amoralność mogą być dobrą literaturą.

 Jeśli stoisz w labiryncie, gdzie nic nie widać, potrzebna ci dłoń której możesz zaufać.

 ... pomyłka staje się dopiero wówczas błędem, gdy się przy niej obstaje.

 Nie przestaje się kochać człowieka tylko dlatego, że coś w życiu spieprzył.

 Zawsze jestem pewien tego,
co robię. Czasami nie jestem tylko
pewien, czy to wszystko, co robię,
będzie miało szczęśliwe zakończenie.

 Nawet uczciwy człowiek musi
kłamać, gdy ma do czynienia z kłamcami.

 Ciemność potrzebuje światła, a światło ciemności. To jedyna droga.

 Aby tego dokonać, nie mogę obawiać się porażki.

 Człowiek się nie uczy na własnych błędach. Człowiek się ich uczy na pamięć.

 Niekiedy uwolnienie gniewu jest gorszym błędem niż powściągnięcie go.