
Jesteśmy tym, kogo udajemy, i dlatego musimy bardzo uważać, kogo ...
Jesteśmy tym, kogo
udajemy, i dlatego musimy bardzo uważać, kogo udajemy.
Miłosne związki to jak książki. Są początki historii, które znamy na pamięć, ale czym bliżej do środka, tym mniej przewidywalne stają się rezultaty. A końcówka? Końcówka zawsze jest niewiadomą.
Życie wychowuje.
Stałam się samotną wyspą. Spustoszoną wojną ziemią, na której nic nie rośnie i gdzie horyzont jest nagi. Tak to ja.
Nie wiem, kim jestem, ale cierpię, gdy zostaję zniekształcony, oto wszystko.
Człowiek nie diabeł, a żyć ci nie da.
Nic tak nie łączy ludzi jak rozpacz. Nic tak nie zbliża nas do siebie jak smutek.
Zawsze trzeba działać. Źle czy dobrze, okaże się później. Żałuje się wyłącznie bezczynności, niezdecydowania, wahania. Czynów i decyzji, choć niekiedy przynoszą smutek i żal, nie żałuje się.
Sądzę, że wszyscy mamy nasze małe tajemnice.
Nie będę nieszczęśliwa, nie życzę sobie być nieszczęśliwa!
Stworzymy dom gdzieś w sobie i będziemy go wszędzie ze sobą nosić.