On wygląda tak doskonale, tak pięknie. Taka piękna katastrofa.

 I uświadomiłem sobie, że przed "później" jest "teraz", którym należy się zająć.

 Człowiek nie jest bez skazy i nigdy nie jest zadowolony, z tego co ma.

 Myślę, że od pierwszej sekundy
przyciągnęło mnie do niego coś innego.
To coś kryło się w jego uśmiechu, znałam
to, znałam cholernie dobrze. To samotność.

 Świat bez miłości jest martwym światem.

 Okrucieństwo nie wynika z cech charakteru. Jest po prostu nawykiem.

 Zrozumiałem wtedy, że być pisarzem nie znaczy tylko pisać. Znaczy też obserwować, słuchać, szukać. A potem znaleźć schronienie w chwilach ciszy i próbować zrozumieć, co się wydarzyło. A potem opisać to. W końcu dlatego jestem tutaj. Aby zrozumieć.

 Niebezpiecznie prosić powódź, by ugasiła pożar.

 Jeśli możesz żyć wiecznie,
to musisz wiedzieć po co żyjesz.

 (...) chyba czas najwyższy, żeby rzucić to wszystko w diabły i pojechać do Kisłowodzka.

 Jeśli pokładamy w kimś ufność, nie ma rzeczy niemożliwych.