
Odejdź z mojej pamięci, dopiero wtedy będę wolna...
Odejdź z mojej pamięci, dopiero wtedy będę wolna...
Nie jestem takim tchórzem, aby się bać myśli, że się boję.
Byłem tak nieskończenie pusty i wydrążony, że tylko nieskończona nicość mogła mnie wypełnić.
Czy okaże się bohaterem własnego życia, czy też rolę te odegra ktoś inny?
(...) kiedy nie ma wyboru, wahanie zawsze jest błędem.
Nadzieja czyni nas niewolnikiem, rozpacz – wolnym człowiekiem.
Najważniejsze, by umieć się rozstać z klasą...
To, że mamy prawo kochać i być kochanymi,
nie usprawiedliwia w żadnej mierze naszej
nielojalności wobec tych, których kochać przestaliśmy.
Lecz przecież nawet wówczas, kiedy człowiek nie jest sparaliżowany strachem albo nie wyje z bólu, życie stanowi nieprzerwane pasmo zmagań z głodem, chłodem, bezsennością,
ze zgagą lub rwącym zębem.
Miłość to nie tylko uczucie-to sztuka-i jak każda sztuka nie kończy się na inspiracji, lecz wymaga pracy.
Jesteśmy niewolnikami miłości i to, kto zostanie nam przydzielony do kochania, to loteria.
Ja po tych wszystkich latach to naprawdę chcę już zacząć inaczej żyć, mieć kogoś, kto może nie tyle byłby oparciem dla mnie, ale kto by mnie potrzebował i dla kogo mógłbym żyć, bo takie życie bez sensu jest straszne, nawet jeśli człowiek na co dzień robi coś, co go wciąga.