Podróże są jak ożywcza kąpiel dla umysłu.

 Odwieczna tęsknota za
wędrówką. Szarpie łańcuchem
przyzwyczajeń. I znów z zimowego
snu. Budzi się we krwi dziki zew.

 Dźwięki są jak pajęczyna, oblane światłem gwiazd i utkane ze szkła.

 Jeśli tak właśnie wygląda życie, po co w ogóle wstawać z łóżka?

 Kiedy już o czymś wiesz,
nie sposób pozbyć się tej wiedzy.

 Koniec jest już w początku, a jednak brnie się dalej.

 Każda droga to tak
naprawdę dwie drogi. Tam i z powrotem.
Droga powrotna jest zawsze najważniejsza.

 Koniec świata jest blisko, bo jak możemy istnieć bez drugiego człowieka.

 Każdy zna ogrom swego cierpienia i tylko on sam może ocenić, czy jego życie ma sens.

 Jesteśmy wyłącznie źródłami ciepła w podczerwieni.

 Znasz motyw, rozumiesz wszystko.