Wszyscy pragniemy szczęścia i bardzo o nie zabiegamy. Ale kiedy ...

 Ludzie są jak liście, którymi wiatr ciska;
gdy rzuci je na trawnik, leżą na trawniku,
a gdy rzuci w błoto - leżą w błocie.

 (...) samotnym ludziom ciężko się patrzy na piękne widoki.

 Świadek jest trochę ofiarą i trochę sprawcą. Patrzy na zabijanie i ucieka.

 Okazuje się, że przygnębienie to cholernie uzależniający narkotyk.

 Myślę, że czas na ewakuację. Powoli, spokojnie i, och, najlepiej wczoraj.

 To było obrzydliwsze niż najokropniejszy koszmar, a my byliśmy w samym jego środku.

 Najbardziej obawiam
się śmierci mojej wyobraźni.

 Człowiek jest wtedy najszczęśliwszy, kiedy dokoła siebie widzi to, co nosi w sobie samym...

 Wszyscy są winni.

 Szczęściem należy się dzielić – tylko wtedy wraca do ciebie.