
Wszyscy pragniemy szczęścia i bardzo o nie zabiegamy. Ale kiedy ...
Wszyscy pragniemy szczęścia i bardzo
o nie zabiegamy. Ale kiedy już przyjdzie,
zaczynamy rozglądać się trwożnie za rachunkiem,
jaki nam przyjdzie za nie zapłacić.
Tylko to, co stracone pozostaje wieczne.
Trzeba żyć długo, żeby zrozumieć, iż życie jest tylko walką, tylko służbą, i iż człowiek nie powinien bać się trudu, bólu, niepowodzeń, ale się oddać, oddać bez reszty i bez żądań. Cnota nie zawsze daje szczęście, ale zawsze daje spokój duszy.
Czytanie jest dla niej czymś intymnym, czymś, co dzieje się między nią a słowami w książce.
Czasem, gdy dobrze się kogoś zna, jedno spojrzenie, uniesienie brwi czy zaciśnięcie warg mówi więcej niż całe godziny gadania.
Jest się tylko tym, co się pamięta.
Można znieść wszystko,
na co się człowiek zdecyduje.
Czasami ludzi należało bać się bardziej
niż broni. Ludzie, zwłaszcza w trakcie wojny, potrafili być brutalni, okrutni, bezwzględni.
Nauczyli mnie, że nikt nie jest zbyt mały, żeby wpłynąć na rzeczywistość.
Mam w głowie zamęt; znacznie większy niż myślisz. Ciemny, zimny zamęt..
Mieć kogoś, kto by mnie rozumiał - oto moja jedyna potrzeba życiowa.