
... miłość się kończy, ludzie zawodzą, czas płynie, epoki przemijają.
... miłość się kończy, ludzie zawodzą, czas płynie, epoki przemijają.
Litwo! Ojczyzno moja! ty jesteś jak zdrowie; Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie, Kto cię stracił. Dziś piękność twą w całej ozdobie Widzę i opisuję, bo tęsknię po tobie.
Kiedy jestem głupi tolerują mnie, kiedy mam rację, wpadają w gniew.
Jest na nim dość miejsca dla nas wszystkich. Musimy je tylko znaleźć.
Dzięki wierze rzeczy stają się możliwe, co nie znaczy, że stają się łatwe.
W rzeczywistości sztuka odzwierciedla widza, nie życie.
Gdy na świat przychodzi prawdziwy geniusz, najłatwiej poznać go po tym, że sprzysięgają się przeciwko niemu osły.
Dziewczyny są naprawdę najbardziej męczącym rodzajem ludzi, jaki istnieje. Zaraz po emerytowanych urzędnikach skarbowych, sprzedawczyniach w sklepie
z pończochami i przewodniczących
związków ogródków działkowych
Smakuje jak arbuz po
życiu w pragnieniu. Jest jak powietrze
po latach spędzonych pod wodą. Jest jak życie.
Życie, możesz mieć na nie plan, a nie stawiać mu warunki.
Chcę tu być z tobą. Nie
staraj się zaimponować mi
albo mnie oszołomić. To już zrobiłaś.