... miłość się kończy, ludzie zawodzą, czas płynie, epoki przemijają.

 Tak bardzo chcę należeć do ... ciebie.

 Lepiej być w kajdanach z ukochanymi
ludźmi, niż cieszyć się wolnością w samotności.

 Jedni przestaną nas kochać, a drudzy się z nami ożenią.

 Sadzenie drzew jest szlachetnym zajęciem, sprawia zadowolenie jeszcze wiele lat później.

 Życie stwarza nam różne możliwości, jest pełne straconych szans i nadarzających się okazji.

 Ale są takie zakamarki duszy,
które pozostają nieznane, bo nie
da się poznać do końca drugiego człowieka, choćby nie wiem co.

 Naiwne, niewinne myśli, których nic nie zakłóci, unoszą się wokół niej jak nasionka wiosny.

 Pieniądze szczęścia może i nie dają, ale w wysokim stopniu ułatwiają życie.

 Znasz, Zebs? Moje ukochane słowotwórstwo. Cokolwiek bym nie stworzył rezygnując jedynie z litery „Z”, kończy się to na zawsze nieuchronnie tym samym – nicem.

 Myślę, że czas na ewakuację. Powoli, spokojnie i, och, najlepiej wczoraj.