Ja wierzę w raj dla zwierząt. One są niewinne. Ludzie ...

 ...ludzka niedoskonałość zostaje zrównoważona przez potęgę ludzkiej miłości.

 Najwięcej rzeczy tracimy, gdy uważamy je za stracone.

 Kiedy własna rodzina najprawdopodobniej cię nie kocha, trudno pokochać drugiego człowieka.

 Możliwe ze ten wariat jest tutaj ostatnim normalnym człowiekiem.

 Nawet gdybym całował cię co dzień, przez resztę swojego życia, to w dalszym ciągu będzie to za mało.

 Płeć, wiek, rasa — takie gówniane rzeczy dzielą ludzi. Jedyne, co nas łączy, to walka o to, kto lepszy.

 Są osoby, które się pamięta, i osoby, o których się śni.

 Przyszłości nie ma co ponaglać.
I tak przyjdzie.
A przeszłość to coś, co nie istnieje.
Uwolnij się od niej.

 Zawsze potrzeba dwojga ludzi.
Do tego, żeby układało się w związku.
Do tego, żeby go rozbić, i do tego, żeby później naprawić to, co się zepsuło.

 W naturze nie ma nic zbędnego, wszystko ma swoje miejsce i znaczenie. I trzeba ją tylko obserwować, by zrozumieć, jak wiele można się od niej nauczyć.