Ciemność przynosi mi ulgę.

 Ludziom najtrudniej jest radzić sobie z własnymi uczuciami.

 Świat pełen jest szczęśliwych wdów.

 Samotność okazała się dżumą naszych czasów.

 Cząstka Ciebie zostaje z tym, kto sobie poszedł.

 Wiem, że postępujemy właściwie,
ale właściwie nie oznacza łatwo.

 Naszymi czynami, i zaniedbaniami, wprawiamy świat w ruch, świadomie lub nie.

 Poczułem, że piękna nie należy
przeżywać, że pięknem należy żyć.
Piękno musi być jak powietrze -
potrzebne i nieuświadamialne, póki jest.

 I z każdym dniem wiedziałem mniej, i z
każdym dniem popadałem w rozpacz, że nigdy
nie przeczytam tego, co powinienem przeczytać.

 Powiadają mędrcy, że nie można niczego dobrego zbudować, zanim się czegoś nie zburzy...

 Jestem chora na wieczny niedosyt miłości. Nie chcę pokarmu, chcę zjadać miłość.