Nawet z armią u boku wciąż jestem sama.

 Najbardziej gorzkie łzy ronimy
w żalu po słowach nigdy
niewypowiedzianych
i gestach nieuczynionych.

 Nikt nie magazynuje swej pracy tak troskliwie jak ja.

 Żegnaj, książę, pierwszy raz w życiu widziałam człowieka!

 Kocham cię, to nic i wszystko zarazem.

 Zawsze można uciec z więzienia. Ale z wolności?

 Cisza nie jest nigdy
całkowitym brakiem dźwięków.

 Pamięć jest dziwnym tworem. Gdyby była biała kartką, na której każdy z nas kreśli swoją historię, to z pewnością moja zostałaby szybko zapełniona. Ale ona zna inne prawa: znajduje miejsce na to, co minione i jest razem bez dna. To, co wydawało sie nieistotne, pojawia się po latach, a znaczące zdarzenia znikają jak w mgle.

 (...) strach jest okropny, ale bezsilność jeszcze gorsza.

 Nie istnieje większy dar, jaki rodzice mogą dać dzieciom, niż kochać się wzajemnie.

 Są inne rozwiązania. Trzeba ich tylko uważnie szukać.