Była z Polski, być może tam wyczynia się takie hece.

 Miłość nigdy nie ma sensu.

 Stałam się samotną wyspą.
Spustoszoną wojną ziemią, na której nic
nie rośnie i gdzie horyzont jest nagi. Tak to ja.

 Może zasługiwała na to, żeby o niej zapomniano.
Jednak ja nie potrafiłem o niej zapomnieć.

 Może właśnie przede wszystkim dlatego płakałam: bo przetrwałam.

 Uczucia nie mają wieku.

 Każdy korytarz dokądś prowadzi. Skoro jest wejście, musi być i wyjście.

 Na odrobinę szczęścia nigdy nie jest za wcześnie.

 Nic, co ma jakąś wartość, nie jest łatwe.

 Życie przeważnie jest smutne. A zaraz potem się umiera.

 Kiedy wierzymy w zwycięstwo, ono zaczyna wierzyć w nas.