Była z Polski, być może tam wyczynia się takie hece.

 Wspólny sen, taki przytulony, to świadectwo zaufania i czułości.

 Tylko z czyjeś wiary bierze się wiara w samego siebie.

 (…) miłość bardziej przypomina nienawidź niż przyjaźń.

 Myślisz sobie: Nigdy. Myślisz:
Nie ja. Lecz jesteśmy zdolni do tego, czego się najmniej spodziewamy.

 Chcę wiedzieć, czy zależy ci na mnie samej, a nie tylko na odczuciach, jakie w tobie wzbudzam.

 Jak ktoś Cię kocha tak bezgranicznie, to zrobisz wszystko, żeby trzymać się blisko.

 Bierz wszystko teraz - często powtarza mi Rosto - na wypadek, gdybyś jutro się nie obudziła.

 Miałam ochotę wymachiwać
rękami i wrzeszczeć: Mam siedemnaście
lat! Nie mogę uratować świata. Nie
umiem nawet równolegle parkować.

 Nikt nie lubi, kiedy jego
świat rozsypuje się na kawałki.

 Śmiałość to koleina patrzenia.