Jej ciche „dzień dobry” zabrzmiało jak „przepraszam, że żyję”.

 Czas jest złodziejem pamięci.

 Nic nie jest łatwe i proste.

 Spotkamy się tam, gdzie nie ma mroku.

 Podobno Bóg czuwa nad dziećmi i pijanymi.

 Każdy kto ma marzenia, ma też swoją Plac Broni. I choćby cię tam wiele razy pobito, choćby cię poturbowano, ty tam wracasz. Marzenia to jedyna rzecz, której ci nikt nie jest w stanie zabrać.

 Nic nie jest prawdą. Istnieje tylko
to, w co wierzymy, i to, co odrzucamy.

 Uderza mnie, jak dziwni potrafią być ludzie. Widujesz ich każdego dnia - wydaje ci się, że ich znasz - a potem okazuje się, że nie znasz ich wcale.

 Tylko Bóg ma prawo mnie obudzić.

 Ból przynosił jej ukojenie.

 Żyjąc, jednocześnie pielęgnujemy w sobie śmierć.