Patrzę w jego oczy nieznające smutku i drzwi w moim ...
Patrzę w jego oczy nieznające smutku i drzwi w moim sercu otwierają się z hukiem.
Udostępnij:
Inspiracje:
Sam dla siebie jestem wiecznym utrapieniem, ale jakoś muszę ze sobą wytrzymać.
Życie rzadko kiedy bywa takie, o jakim marzymy.
Może... jedyna pożądana zmiana to taka, żeby już przestać cokolwiek zmieniać.
Błogosławione niech będą moje
porażki! Zawdzięczam im wszystko, co wiem.
Kłopot ze zjeżdżaniem ze stromego
wzgórza z szybkością osiemdziesięciu
kilometrów na godzinę polega na tym,
że kiedy człowiek zda sobie sprawę z
tego, że to zły pomysł, jest już za późno.
Stanę się zgorzkniały i stracę zaufanie do ludzi, bo zawiódł mnie jeden człowiek.
Miłość góry przenosi, wynosi (czasem) śmieci, ale nie leczy z alkoholizmu.
Lepsza mikstura niż awantura.
Jak trudno jest mówić na rozkaz, a przecież zwykle wydaje się to takie łatwe...
Potrafił zrozumieć, że człowiek może chcieć odejść i jednocześnie bać się podróży.