Przyjaciele przychodzą i odchodzą, jak kelnerzy w restauracjach, zauważyliście?

 Jesteśmy po prostu dobrymi ludźmi z brzydką przeszłością, szukającymi idealnej przyszłości. Myślę, że znaleźliśmy ją w sobie nawzajem.

 Nie wystarczy kogoś kochać. Trzeba kochać odważnie. Trzeba tak kochać, aby nic nie mogło zabić tej miłości, ani złoczyńca, ani niecny zamysł, ani prawo - boskie czy ziemskie, nic.

 Są tajemnice, które umykają ludzkiemu poznaniu.

 Możliwe ze ten wariat jest tutaj ostatnim normalnym człowiekiem.

 Można mieć wszystko, a tak na prawdę nie mieć nic.

 Wewnątrz każdego starego człowieka
tkwi młody człowiek i dziwi się, co się stało.

 Można kochać kogoś bez wzajemności, dopóki jest wart uczucia. Dopóki zasługuje na miłość.

 Boję się zmian, a jednocześnie mam wielką ochotę przeżyć coś nowego.

 Miłość kojarzy się bardziej z
nieobecnością niż obecnością ukochanej osoby.

 Bo miłość jest jak drzewo: sama
z siebie rośnie, głęboko zapuszcza
korzenie w całą istotę człowieka i
nieraz, na ruinie serca, dalej się zieleni.