Człowiek jest niczym, cieniem wchłanianym przez cień.

 Jeśli chcesz mnie zatrzymać, wymów moje imię.

 Zrozumiałem, że życie to potępienie. Wieczne rozpoczynanie wszystkiego od nowa.

 To zabawne, że to, co nigdy się nie stało, zniszczyło to, co wydawało się wieczne.

 - Czy wasz ojciec nie żyje?
- Tak. - Przykro mi. Na co zmarł?
- Na miecz między żebrami.

 Czasami przeszłość nie chce odejść. Stoi przy nas i mówi: Jeszcze tu jestem.

 Ona pachnie jak czekolada. A ja nie lubię, jak się mnie bije — plątałem się w panice.

 Wspomnienia są jak linia na piasku. Im dalej idziesz, tym jest wątlejsza i mniej widzialna. Aż wreszcie nie ma niczego, jedynie gładki piach
i czarna dziura nicości, z której wyszedłeś.

 Tu, teraz, zanim cokolwiek inne, przed jutrem, zanim umrzemy.

 W rzeczywistości czas nie mija. My mijamy.

 ...jedyną rzeczą, której świat nigdy nie będzie miał w nadmiarze, jest przesada.