
Jakież dziwne są te ludzkie charaktery! Nawet miłują tak, jakby ...
Jakież dziwne są te ludzkie charaktery! Nawet miłują tak, jakby nienawidzili!
Przedmioty są jak lustra, w których obserwujemy proces naszego przemijania.
Życie to nie jest suma zdarzeń, które nam się przydarzają. Życie to jest suma zdarzeń, na które reagujemy.
Nienawidziłem poranków. Przypominały, że noc ma swój koniec i trzeba znowu radzić sobie z myślami.
- Miłości nie można powstrzymać, tak samo jak czasu - powiedział Ander.
Świadomość własnych ograniczeń ratuje życie częściej niż skalpel.
Szybko zawiązana przyjaźń kończy się często wrogością.
Miłość jest ślepa ,a na dodatek nie mądra.
Umierałem. Jak wszyscy inni żyjący na tym świecie.
Z czego żyję? Z przyzwyczajenia, proszę pana.
Każda łamigłówka ma rozwiązanie, a każdy człowiek jakąś słabość.