Wszystko, czego możemy zapragnąć, wynika z odebranej tresury.

 (...) ale prawdziwa miłość przetrwa każdą rozłąkę.

 Jej imię zawsze będzie dla niego jak pocałunek anioła.

 Można kochać kogoś bez wzajemności, dopóki jest wart uczucia. Dopóki zasługuje na miłość.

 Była tak pochłonięta uciekaniem przed własnym cierpieniem, że nie wzięła pod uwagę cierpienia, jakie może wywołać.

 Zawsze nam mówiono: „Uważaj czego sobie życzysz, bo to może się spełnić.”.

 Kiedy Miłość jest
prawdziwa, sprawy same się układają.

 Lubię Cię. Bardzo. A jeszcze
bardziej się cieszę, że mogę Cię lubić.

 Doprawdy? Żadnych adoratorów? Szokujące. Wydawać by się mogło, że twoje umiejętności
we władaniu widłami powinny ogromnie
pociągać niektórych kawalerów z okolicy.

 Będzie mi brakowało tego, że ciebie kocham.
Będzie mi brakowało samotnych oczekiwań na twoje przyjście. Będzie mi brakowało radości naszych spotkać i bólu naszych rozstań. A
po pewnym czasie będzie mi brakowało
tego, że już nie brakuje mi ciebie.

 Jeżeli śmierć bliskich czegoś nas uczy, to przede wszystkim tego, że na świecie nie liczy się nic poza miłością.