Lekcja numer dwa: mężczyźni zawsze chcą tego, czego nie mogą ...

 Są rzeczy, które albo rozumie się w lot,
nawet bez słów, albo nigdy się ich nie zrozumie.

 Stworzymy dom gdzieś w sobie i będziemy go wszędzie ze sobą nosić.

 To ty. To ty jesteś piękna. Taka piękna, że to mnie rani.

 Nie wiem, kim jestem, ale cierpię, gdy zostaję zniekształcony, oto wszystko.

 Nie nauczyłaś mnie żyć wśród ludzi, nigdy przed nimi, przed niczym nie obroniłaś!

 Samotność wyolbrzymia wszystkie dźwięki.

 Ale są takie zakamarki duszy,
które pozostają nieznane, bo nie
da się poznać do końca drugiego człowieka, choćby nie wiem co.

 Jest mała różnica między unikaniem niebezpieczeństwa a rzucaniem się na oślep w jego ramiona.

 Za każdym razem, gdy Eliana dotykała piórem strony, szukała swojej tożsamości.

 Nadzieja to dobra rzecz, może najlepsza
ze wszystkich, a to, co dobre, nigdy nie umiera.