Jeśli nie dotrzymujesz słowa w małych sprawach, to nie dotrzymasz ...

 Gdybym miał ochotę na intelektualne gierki, kupiłbym sobie kostkę Rubika.

 W ciszy koło czwartej nad ranem
słyszałem, jak powoli rosną korzenie samotności.

 Zatrzymuję się, chociaż wiem, że nie
powinnam. To przez to, że kiedy wymawia
moje imię, ono brzmi w jego ustach jak muzyka.

 A ja mam dłonie smutne jak opuszczone gniazda.

 Czasami ludzie się nie odzywają dlatego, że nie mają nic sobie do powiedzenia, a czasem dlatego, że mają aż nazbyt wiele.

 Jestem zbyt nieszczęśliwa, żeby płakać.

 Czasami po prostu nie było dobrych wyborów.

 Nieważne, jak wysoko będziesz latał. Na końcu, w nocy, jak tylko zgaśnie gościnne światło, wrócisz do siebie samego – cichego, samotnego, pustego.

 My, ludzie pracujący w tym fachu, mawiamy, że najniebezpieczniejszym zwierzęciem w zoo jest człowiek.

 Nie akceptuj zła, które możesz zmienić.