I w cichej przystani jakiej są dla niej jego ramiona ...

 Środowisko każdej istoty jest kluczem do jej tożsamości.

 Aby się unieszczęśliwić, nie potrzebujemy nikogo poza nami.

 Marzenia czekają na odkrycie w tym, co porusza nas do głębi, co kochamy - jakieś miejsce, fragment książki, filmu, obraz.

 Skoro jednak mam jutro umrzeć, pragnę dzisiaj ulżyć swojej duszy.

 Chciałam być samotną wyspą, ale przeczytałam, że to niemożliwe.

 Jeśli ludzie nie poruszają nieustająco ustami, zaczynają pracować im mózgi.

 Wspomnienia wywołują ból,
najdotkliwszy zaś sprawiają najlepsze z nich.

 Żyłeś jak głupiec i spotka cię los głupca.

 Jeżeli śmierć bliskich czegoś nas uczy, to przede wszystkim tego, że na świecie nie liczy się nic poza miłością.

 Margrat zastanowiła się, jak to jest,
przez całe życie robić to, czego się nie
lubi. To jak być martwym, pomyślała, tylko
gorzej, bo jest się żywym i trzeba to znosić.