Wie pan, dziczeje człowiek, siedzący cały czas w zamknięciu.

 Pamiętaj kochanie, kiedy śnisz o mnie, niech to będą piękne sny.

 Atrament ścieka mi z kącików ust. / Nie ma szczęśliwszych ode mnie./ Objadłem się właśnie poezji.

 Kończą mi się litery. Nie mam już ani
słowa. Ktoś obrabował mnie z całego słownika. Wiem, że słowa potrafią ranić.
Ale nie sądziłam, że mogą zabić.

 Artysta często nie wie, co robi, gdy porwie go natchnienie.

 Komu są potrzebne uczucia? Czasami,
kiedy czujesz miłość albo szczęście, uznajesz
je za dar. Innym razem są jak przekleństwo.

 Czujemy smutek tylko wtedy, jeżeli przedtem przeżyliśmy radość.

 Wszyscy są skompilowani, wszyscy są nieprzewidywalni.

 Wyobraźnia to coś wspaniałego, trzeba tylko nad nią panować.

 Współczucie to nie słabość. Tylko ci, którzy nie znają współczucia, twierdzą inaczej.

 Ludzie się rodzą, by w końcu umrzeć, a międzytemczasem, w ciasno zatłoczonym przedziałku czasu, zmagają się ze sobą, bo każdy z nich chce zdążać swoim tempem.