Tam podróży miłosnej szranki,Gdzie swej kochanek dobiegł kochanki,To wiedzą starce ...

 Żyjąc, jednocześnie pielęgnujemy w sobie śmierć.

 To złodzieje i przestępcy. Zawsze szukają najłatwiejszego sposobu, a nie najrozsądniejszego.

 To jest paskudne, że człowiek jest dla drugiego człowieka tajemnicą, że nawet najbliższa osoba, nawet najmocniej związane stworzenia muszą zgadywać się wzajemnie, muszą próbować, błądzić, udawać, ściśle mówiąc nie mogą znać się do końca...

 Tylko to co jest poznane,
jest bezpieczne. Tylko to co jest
poznane, można tolerować. Tolerując
nieznane osłabia się samego siebie.

 Nie mogłabym z tym człowiekiem żyć, (...) ale być może mogłabym z nim umrzeć.

 Ścieżka kończy się tylko wtedy, gdy zaczyna się niebo.

 Ta kobieta zawsze chce mieć tylko to, czego nie może.

 Muzyka, której słuchamy, być
może nie określa tego, kim jesteśmy.
Lecz stanowi piekielnie dobry punkt wyjścia.

 Czasem ktoś, kto zechce wysłuchać drugiej osoby, ma większą moc, niż czary.

 Nie do wiary, jak zmienia się człowiek kiedy się uśmiecha.