Brzmi to idiotycznie, ale przecież każdy z nas szuka miłości, tam gdzie się da, prawda?

 Błogosławieni, którzy nie mając nic
do powiedzenia, nie ubierają tego w słowa.

 Na Boga, mam nadzieję, że nie dożyję czterdziestki. Nie wiedziałbym, co ze sobą zrobić.

 Tu, teraz, zanim cokolwiek inne, przed jutrem, zanim umrzemy

 Ona potrzebowała go tak samo, jak on potrzebował jej. Taka jest prawda o pokrewnych duszach- w końcu muszą się rozpoznać.

 I nawet ładny ten świat, tylko cholernie w nim człowiekowi niewygodnie.

 Szczęście nie mieszka długo pod tym samym adresem.

 Nie ma nić trudniejszego od czekania.
Muszę się z tym oswoić, poczuć, że jesteś
ze mną, nawet jeśli nie ma cię w pobliżu.

 Każda dusza promienieje Bożym światłem.

 Jeśli nie czujesz się godny by wyrosły
Ci skrzydła, nigdy nie oderwiesz się od ziemi.