Niektóre słowa po prostu już takie są. Symbolizują całe życie.

 Pasja i zadowolenie idą ze sobą w parze, a
bez nich każde szczęście jest chwilowe, nie
ma bowiem bodźca który by je podtrzymywał.

 Takie jest prawo życia, że wszystko musi umierać. Lecimy, lecimy w przestworza i nagle jest koniec, pada słowo: finis, i wszystko znika. Na zawsze.

 Bo od złotych dłoni zawsze chłodem wionie, a dotyk kobiety jest ciepły.

 Strach jest twoim wrogiem.

 Nie ufałbym zdaniu człowieka, który z góry zakłada istnienie wszechświata.

 Miłość nie jest prawdziwa,
jeśli żąda się czegoś w zamian.

 Pamięć to dziwna rzecz. I czasem jesteśmy skazani na powtarzanie tego, o czym zapomnieliśmy.

 Człowiek powinien dążyć do maksymalizowania przyjemności i minimalizowania przykrości.

 Przeszłość zawsze wydawała mu
się miejscem o wiele ciekawszym i milszym od ponurej teraźniejszości.

 Sześćdziesiąt dwa tysiące czterysta powtórzeń przeradza się w jedną prawdę.