Niektóre słowa po prostu już takie są. Symbolizują całe życie.

 Czyż każdy z nas nie wyciąga wniosków w głębi własnej ciszy?

 Łatwiej jest zburzyć niż zbudować.

 Im większe skupisko ludności, tym łatwiej pozbyć się człowieczeństwa.

 Gdy ograbiony nie wie o swej stracie,
Nie mów mu o niej, a nie zubożeje.

 Jesteś wspaniała. Gdybyś wiedziała, jaka jesteś wspaniała, to byłoby to nie do zniesienia. Miałabyś wtedy tyle pewności siebie, że nie zauważałabyś tych rzeczy dookoła. A tak, kiedy jesteś taka rozedrgana i boisz się, że za mało wiesz, i czujesz tę niedoskonałość, to jest właśnie idealne. Bo dzięki temu jesteś człowiekiem.

 Pozwól poprowadzić się własnej historii, zaufaj jej, a sama zabierze cię tam, dokąd trzeba.

 Pan rozdaje swoje dary, nawet te niechciane. Nic nie zostawia dla siebie.

 Ene due rabe,
Zjadł głębianin żabę,
Żaba w brzuchu skacze,
A głębiani płacze.

 Nie mam broni. Tata mocno by się zdenerwował. Ale o niczym się nie dowie. Jest w grobie.

 W życiu są tylko opowieści.