(…) miłość bardziej przypomina nienawidź niż przyjaźń.

 Nic tak nie łączy ludzi jak rozpacz. Nic tak nie zbliża nas do siebie jak smutek.

 Na każdą boleść istnieją
dwa lekarstwa - czas i milczenie.

 Pamiętaj, że kiedy wychodzisz z burzy, nie będziesz już tą samą osobą, która do niej weszła. O to chodzi w burzach.

 Ten facet był jak nałóg - brzydki, niezdrowy i groził zawałem.

 Stał 2 godziny to tego to tamtego najuprzejmiej staniem swoim zaszczycając.

 Co to? Tylko książki?
Ludzie, którzy nie kochają książek nigdy tego nie zrozumieją.

 Taka już ludzka natura, że pragniemy najbardziej tego, czego mieć nie możemy. Kochamy to, co mają inni, a nudzi nas to, co sami posiadamy. I tak jak rzadko udaje się nam sięgnąć po gwiazdkę z nieba, tak też z rzadka trwamy w miłości do tego, co zdobywamy bez większego trudu.

 (...) to nie ważne, co się tam śniło pięknego, przebudzenie było straszne.

 Chodzi o to, by uchwycić nieprzemijające w tym, co przemija.

 A co ty zrobiłaś? Byłaś moją przyjaciółką. To twoja jedyna zbrodnia.