Nie ma nic gorszego od samotności we dwoje.

 Dziewczyny są naprawdę najbardziej męczącym rodzajem ludzi, jaki istnieje. Zaraz po emerytowanych urzędnikach skarbowych, sprzedawczyniach w sklepie
z pończochami i przewodniczących
związków ogródków działkowych

 No cóż, tak czy tak, nie skomponowałby IX symfonii Beethovena.

 Niewiedza bywa błogosławieństwem.

 Teraz ja jestem tu nienormalny. Normalność jest bowiem pojęciem, które wyznacza większość, określają ją standardy większości, a nie standardy pojedynczego człowieka.

 Nigdy nie jest zbyt późno , żeby mieć szczęśliwe dzieciństwo.

 Piętnaście minut po czwartej wszystko wydaje się możliwe. Absolutnie wszystko.

 Wszystko jest efemeryczne jak ruchome obłoki, które kształtami o rzeźbionej finezji malują nieskończenie błękitne płótno niebios. Ani obłok nie ma już za chwilę, ani płótna nie jest już takie samo.

 Z czasem człowiek uczy się widzieć dużo więcej.

 Nigdy nie wiadomo do jakiego stopnia
decyzje, które podejmujemy wpłyną na
nasz los, bo są to na ogół decyzje nie znaczące.

 Miłość góry przenosi, wynosi (czasem) śmieci, ale nie leczy z alkoholizmu.