Chwila namysłu jest lepsza niż dziewięć w ogniu.

 Wolę siodło niż tramwaj, niebo usiane gwiazdami niż dach nad głową, trudny szlak, prowadzący w nieznane niż wyasfaltowaną szosę i głęboki spokój dzikich ostępów niż rozgoryczenie, jakie wywołuje miasto. (Everett Ruess)

 Mój mąż i ja jesteśmy jak statki mijające się w nocy... Przyjazne, ale dalekie.

 (...) kosmos bezsenności jest wielowarstwowy i literacki.

 Przyjaciel jest po to, aby cię przyjął.
A kiedy wchodzisz do świątyni wiedz
także, że Bóg nie sądzić cię chce, a przyjąć.

 Niech zamilkną rozmowy.
Niech pierzchnie śmiech, to miejsce,
gdzie weseli się śmierć miast życia.

 W czaszce mieści sie zło i być może dobro.

 Nie należy spatałaszyć
szans, które dostaliśmy do rąk.

 Gdy myślę o tobie to tak
jakby motyl trzepotał w dłoni uwięziony i ślepy.

 Głupotą naszego gatunku jest to, że najwspanialsze bukiety przeznaczamy dla zmarłych.

 Bełt wbity w oko, nawet bogu, może spierdolić dzień.