Miłości nie udowadnia się słowami.

 Jesteś tam, w moich tęsknotach, marzeniach, w moim niepokoju o ciebie, w moim smutku.

 Spokój jest ograniczeniem.

 Zawsze uważałem, że przemoc to ostatnia deska ratunku ludzi niekompetentnych, a puste groźby są wyłączną domeną krańcowych nieudaczników.

 Mężczyźni: nie można bez nich żyć i nie można ich na dobre ujarzmić.

 Nie możesz kandydować na prezydenta, jeśli jesteś trupem.

 Czasem szuka się i nie znajduje, czasem zaś znajduje się bez szukania.

 Wie pan, bo miłość to świadomość, że jest się kimś najważniejszym. To życie z kimś, kto przytrzyma mocno za rękę, gdy ziemia się zatrzęsie, a nie z kimś, kto sam co chwila będzie wywoływał trzęsienie ziemi słowami "Odchodzę!". Miłość to siła, która nierozerwalnie łączy, spaja w jedno i nie pozwala wypowiadać słów, które tak bardzo ludzi dzielą. Bo miłość to niemożność wyobrażenia sobie życia bez tej osoby.

 Słusznie albo nie, wszyscy potrzebujemy jednego – nadziei.

 I cóż to za świat, który naprzód obdziera z ideałów, a potem skazuje obdartego?

 Osobiście nie spotkałem jeszcze człowieka, który nie byłby Bogiem.