I to poczucie prostej drogi, którego nie traci się, nawet ...

 Słyszałam bicie swojego serca, smutne echo uderzeń. Pomyślałam, że to dźwięk samotności.

 I wtedy to Prosiaczek dowiedział się, jakim był Głupim Prosiaczkiem.

 Dlaczego niektórzy ludzie przechodzą przez
życie, nie doświadczając żadnej większej tragedii,
a innym wciąż przydarzają się straszliwe rzeczy?

 Ideały należą do świata, który tylko mędrcy potrafią zrozumieć.

 Prawdziwą siłę człowieka poznaje się
po sposobie, w jaki się zmaga z cierpieniem.

 Życie to ciąg małych, kameralnych dramatów.

 Odwieczna tęsknota za
wędrówką. Szarpie łańcuchem
przyzwyczajeń. I znów z zimowego
snu. Budzi się we krwi dziki zew.

 Nigdzie nie jesteśmy bardziej samotni,
niż leżąc w łóżku, z naszymi tajemnicami
i wewnętrznym głosem, którym żegnamy
lub przeklinamy mijający dzień.

 Mówią, że nieszczęścia chodzą
parami, ale ja należę do nieszczęść najlepiej czujących się w samotności.

 Pomocną rękę należy po dać tym, którzy mądrze walczą, a nie mogą dać sobie rady.