Zło boli najbardziej i najmocniej dotyka tego, kto je w ...

 Człowiek zawsze w końcu dociera do punktu, w którym rzeczy nie można dłużej odkładać na później, nie można być słabym przez jeszcze jeden dzień i obiecywać sobie, że jutro zacznie się inne życie.

 Skomplikowana sprawa, co? Rodzina. Nie widzisz wszystkiego, bo jesteś za blisko.

 Jeśli prawda nie jest taka, jakiej sobie życzysz, zmień ją na inną.

 Samotność jest jak ogród w którym dusza usycha, a kwiaty przestają pachnieć.

 Można znieść wszystko, na co się człowiek zdecyduje.

 Komety zawsze spadają nie w porę.

 Wszyscy jesteśmy daleko od domu. Zaszliśmy zbyt daleko.

 Nie należy się gniewać na bieg wypadków. Nic ich to bowiem nie obchodzi.

 Ty nie potrzebujesz wcale mnie. Potrzebujesz kogoś, kto będzie Cię nieustannie głaskał słowami, kto otuli Cię puchową kołdrą i przykryje szklanym kloszem. A ja nie umiem nie ranić, ja wydrapuję oczy słowami, rozrywam duszę milczeniem i kocham, kocham tak mocno, że wszelkie szklane klosze przy mnie pękają.

 Żyj szybko, umieraj młodo, Kochanie...