Człowiek powinien dążyć do maksymalizowania przyjemności i minimalizowania przykrości.

 Kiedy posiadamy niewiele, to i chcemy niewiele,
wszyscy jesteśmy równi, niczego sobie nie zazdrościmy.

 Obojętność często wyrządza więcej krzywd niż jawna niechęć.

 Szczęście trzeba czasem chwytać i trzymać z całej siły.

 Bezproblemowe związki są przereklamowane.

  Co rano budzimy się,
wstajemy z łóżek i nigdy nie wiemy, w jakim
momencie życie przywali nam prosto w twarz.

 Prędko może się zdarzyć, że nie dostrzeżemy drzew, widząc tylko las.

 Im szczęśliwsi mogą być ludzie,
tym bardziej nieszczęśliwi się stają.

 Im więcej dla mnie kupował, tym więcej paliła mnie twarz uczuciem przykrości i poniżenia.

 Zamiast zastanawiać się, czy ktoś nas pokochałby takimi, jakimi jesteśmy, powinniśmy zapytać siebie, czy my sami się kochamy. Jeżeli nie potrafimy kochać samych siebie, jak możemy oczekiwać, że zrobi to ktoś inny?

 Pożądanie zawsze zwycięża.