Może po śmierci rodziców ludzie nagle się starzeją.

 Nie przekonasz mnie, ja nie przekonam ciebie, więc pozostańmy przy swoich zdaniach.

 Każdy potrzebuje kogoś, z kim mógłby pogadać.

 Nie porównuj swojego życia z życiem
innych. Nie masz pojęcie, co przyniósł im los.

 Na świecie nie ma nieprzewidywalnych osób. Są tylko ludzie, których nie rozumiemy.

 Nieposkromiona ludzkość jest niczym plaga, nowotwór...

 Czuje, że ma już dość zmartwień.
Dość kłopotów. Dość tego, że zawsze gdy poznaje kogoś, kto jest w stanie ją zrozumieć, on zaraz odchodzi.

 Ocknęła się po raz kolejny z koszmarnego snu, tylko po to, by stwierdzić, że rzeczywistość również jest koszmarem.

 W końcu sukces kocha świadków, porażka zaś nie może bez nich istnieć.

 Ale są takie zakamarki duszy,
które pozostają nieznane, bo nie
da się poznać do końca drugiego człowieka, choćby nie wiem co.

 Ale dla mnie nie ma ani
poniedziałku, ani niedzieli: są
tylko dni popychające się w bezładzie.