Gdy mowa o jutrze, nie ma nic pewnego.

 Nie wiem. Tylu rzeczy w życiu się nie dowiemy.

 Wschodzące słońce zbyt jaskrawe dla jej gasnących oczu.

 Człowiek to ktoś, kto nosi
w sobie coś większego niż on sam.

 Ludzie giną jak muchy. I to nie jest metafora – nic strasznego, muchy! - i giną dziennie setki, tysiące. Jak mówię – jak muchy, nie inaczej.

 Nie ma na tym świecie nic, co byłoby bezpiecznie ukryte w sercu.

 Żyj sam i daj żyć innym.

 Fałszywa nadzieja - odparła. - Cóż, przypuszczam, że to lepsze niż brak nadziei.

 Kto mieczem wojuje, ten zna się
na rzeczy albo idzie do piachu.

 Nim prawda buty wzuje, kłamstwo pół świata przebieży.

 Bo fakt, że to nie sztuka mieć dzieci, ale trzeba jeszcze mieć czas, żeby je wychować.