Nie trzeba umierać, żeby przeżywać piekło.

 Człowiek czuje się lepiej, widząc tak szczerą miłość.

 Żyj bez strachu, kochaj bez żalu.

 Kiedy jest najciemniej,
wtedy błyska znowu nadzieja.

 To już byłby koniec tego zasranego świata - powiedział wtedy - gdyby ludzie podróżowali pierwszą klasą,
a literatura wagonem bagażowym.

 Wszystko nędza, zgryzota, człowiek sobie myśli, że przejdzie, a to zawsze wraca, i zawsze się powtarza, i znowu wraca. Jakby świata nie starczało na ludzi, jakby życia nie starczało na człowieka, nie mówiąc o szczęściu.

 Ale kiedy rzeczywistość była beznadziejna, fantazja stawała się niemal niezbędna.

 Nie ma nic równie smutnego, jak niechciane książki. Przypominają złamane serca.

 Prawdziwy cud ma miejsce nie w świecie rzeczywistości, lecz w świecie wyobraźni. Właśnie tam jest prawdziwe okno na świat, przez które możemy spojrzeć na rzeczywistość.

 Nasze wspomnienia są jedynym świadectwem życia i czynów tych, którzy odeszli.

 Jeśli chce panienka igrać z ogniem, musi wytrzymać gdy parzy.