(...) ludzie zawsze chcą znać przyczynę nieszczęść, które ich spotykają. ...

 Koniec świata jest blisko, bo jak możemy istnieć bez drugiego człowieka.

 Pytasz, dlaczego płaczę? Nie pytaj. Popatrz w moje oczy. A jeśli zobaczysz tam siebie, po prostu odejdź.

 Być może jesteśmy w tym miejscu, gdzie prawda nie zależy od faktycznych dowodów, ale od tych, którzy mają głos i siłę. Tego mi najbardziej brakuje, poczucia, że prawda jest niezależna, bezstronna.

 Czy niezwykłe skupienie
osiągane w samotności ma
swoją wygórowaną cenę, którą
jest samotność właśnie?

 Zawsze powinno się postępować właściwie, nawet jeśli to trudne.

 Jestem chora na wieczny niedosyt miłości. Nie chcę pokarmu, chcę zjadać miłość.

 Chciałam się zakochać w kimś przystojniejszym,
ale zakochałam się w tobie. Nic na to nie poradzę.

 Za stłumione emocje w końcu trzeba zapłacić.

 Żyliśmy w świecie krwi i chwały, dla której krew przelewano.

 Świat nie jest bezpiecznym miejscem.