Gdyby to tylko było możliwe, na pewno przypaliłaby wodę na ...

 Jeśli to czytasz, prawdopodobnie zostałam już pochowana w Martwym Lesie. Proszę, najdź mnie.

 Żeby zdobyć się na takie poświęcenie, na zniknięcie z życia drugiej osoby dla jej dobra, musisz ją kochać naprawdę.

 Chęć uniknięcia bólu nie robi z
ciebie tchórza. Jesteś po prostu człowiekiem.

 Zewnętrzne piękno byłoby puste, gdyby nie piękno serca.

 Los musi połączyć pewnych ludzi,
by mogli się w sobie odnaleźć i wspierać, kiedy będzie trzeba.

 I cóż to za świat, który naprzód obdziera z ideałów, a potem skazuje obdartego?

 Kradzione szczęście mści się prędzej czy później,zostawiając tylko posmak goryczy.

 Trzeba żywić nadzieję, jak długo
się da. Ale trzeba też umieć ją porzucić.

 Wcześniej czy później sprawy, które
za sobą zostawiłeś, same cie dopadną.

 Kiedy jest najciemniej,
wtedy błyska znowu nadzieja.