Kultura to cienka warstwa, nawet deszcz może ją zmyć.

 Dar zakopany pod drzewem zostanie zmarnowany.

 Faktem jest, że można tygodniami z kimś przebywać i w ogóle go nie widzieć.

 Ludzie nie zawsze mogą nam ofiarować to, czego chcemy.

 Czas, w którym nie żyjemy, wydaje się nam zawsze lepszy od tego, który jest naszym udziałem. To, co było, jest dla nas tematem nostalgii, a to, co ma nadejść, przedmiotem marzeń.

 - Tęskniłem za tobą. – Jego ręce objęły mnie w pasie i przyciągnęły bliżej.
- Nie widziałeś mnie dwadzieścia cztery godziny. – Uśmiechnęłam się.
- Trzydzieści godzin. Dokładnie policzyłem. – Poczułam jego usta na szyi. Przymknęłam oczy i zaczęłam szybciej oddychać.
- Amelio, podnieca mnie sam twój oddech. Lubię go słuchać, wtedy wiem, że żyję.
- Kocham cię – powiedziałam. Odsunęłam się i spojrzałam mu w oczy. Był cudowny. Mój. Tylko mój.
- Wiem.

 Niczego nie mają, wszystko muszą sobie dokłamać, dozmyślać, dośpiewać.

 Książki były znacznie bezpieczniejszym
towarzyszem od ludzi.

 Każdy akt dobra w życiu jest szansą by Cię wzmocnić duchowo.

 Ważne jest nie to, ile mamy czasu, ale to, co z nim zrobimy.

 Każdy jest kowalem swojego losu. Nie mogę liczyć na to, że uszczęśliwią mnie inni ludzie.