Za fasadą doskonałości kryje się skłębiony chaos kłamstw i sekretnych ...

 Wszystko mija jak strumień, nic nie jest trwałe. To, co było, już nie jest, a to, co będzie, nie jest jeszcze. Niebawem zmieni się w przeszłość, zniknie, zmieni się w pustkę, w nic. Ale pamięć trwa, pamięć jest straszna, nieubłagana. Pamięć jest strumieniem, który nie przemija.

 (...) ona zaś czuła, że w żadnym miejscu na świecie nie byłoby jej tak jak w jego ramionach.

 Historii nie należy poprawiać ani zacierać, historię należy poznawać.

 Najbardziej bolą szanse, których
nie wykorzystaliśmy. Marzenia,
które rozbiły się o beton. Najbardziej
bolą ludzie, których mijamy, którzy
wiecznie wszędzie się spieszą.
Najbardziej żałujemy tego, czego
nie mieliśmy odwagi zrobić, a co
pulsowało w naszych sercach.

 Często usiłujemy ukryć nasze uczucia przed tymi, którzy powinni je poznać.

 Nie wierzę w sekrety miedzy
najlepszymi przyjaciółkami. Ale
istnieją sekrety... I istnieje trudna prawda... Przerażająca prawda. Niewyobrażalna prawda.

 Jedźmy już z tym koksem.

 Ślady, które ludzie pozostawiają po sobie, zbyt często są bliznami.

 Ideał trwa tylko przez moment, więcej nie można od niego wymagać.

 Więcej zła dopuszczono się w imię prawości niźli z jakiegokolwiek innego powodu.