
...ludzka niedoskonałość zostaje zrównoważona przez potęgę ludzkiej miłości.
...ludzka niedoskonałość zostaje zrównoważona przez potęgę ludzkiej miłości.
Zawsze mówiłaś, że najdłuższa podróż zaczyna się od jednego kroku.
Jeśli o nic nie prosisz, niczego nie dostaniesz. Więc proś. Czasem usłyszysz "tak", czasem "nie". Ale jeśli nawet nie zapytasz, odpowiedź zawsze brzmi "nie". Sam jej sobie udzieliłeś.
Moja przeszłość jest smutna, teraźniejszość to katastrofa, na szczęście nie mam przyszłości.
Uczymy się z naszych błędów, nie zwycięstw!
Daj komuś rybę i zaraz ją zje. Naucz go łowić i będzie miał co jeść do końca życia.
Potęga człowieka przejawia się w przestrzeni, czas ujawnia jego bezsilność.
Gdybyś kochał kwiat, który rośnie na jednej z milionów gwiazd, wystarczy, że spojrzysz na niebo i jesteś już szczęśliwy. Mówisz sam do siebie: 'Moja gwiazda jest tam, gdzieś na niebie'. Wyglądasz na wesołego.
Kiedy się kogoś kocha, jest się gotowym na wszystko, aby tylko zatrzymać tę osobę przy sobie.
Ciężka praca i wypełniony kalendarz to skuteczna ochrona przed światem.
Czyż to nie ironiczne, że moje rany
tak strasznie wyglądają, a jednak są
znacznie mniej bolesne i groźne niż te
niewidzialne, które ty w sobie nosisz.