Ale czy ktoś kiedyś powiedział, że życie jest zwyczajne?

 Często próbuję pozbierać
porozrzucane fragmenty piękna,
które wtedy widziałem. Przedzieram
się przez mój zbiór ludzkich historii.

 Ile milczenia oznacza samotność?

 Zbyt mnie straszyli i teraz
niczym już przestraszyć nie są w stanie.

 Kto nie rozumie historii, jest skazany
na jej powtarzanie. A kiedy historia się powtarza, to stawka jest podwójna.

 Artysta to świadomość, która stara się zaistnieć.

 Albowiem tak do mnie mówi
sprawiedliwość: „Ludzie nie są równi".

 Niedoświadczony człowiek patrzy
przeciwnikowi na ręce, wytrawny - obserwuje jego twarz.

 Piękno to tylko słaby podmuch wobec wichrów rzeczywistości.

 Nieważne, jak wysoko będziesz latał. Na końcu, w nocy, jak tylko zgaśnie gościnne światło, wrócisz do siebie samego – cichego, samotnego, pustego.

 Czas, który nam dano, upływa, niezależnie od tego, czy go zużywamy, czy marnujemy; zawsze ucieka między naszymi palcami, zawsze jest nieuchwytny.