Zawiść. To cecha ludzi ograniczonych i jednocześnie chorobliwie ambitnych.

 Chwila namysłu jest lepsza niż dziewięć w ogniu.

 Wśród ludzi się duszę, ale gdy zostaję sam, samotność mnie dobija.

 Ból przynosił jej ukojenie.

 Przeszłość harmonizuje.

 Trzeba się bardzo starć, by na tym świecie być ateistą i naprawdę mieć klapki na oczach.

 Na nowo uczymy się,co robic,żeby miec jakieś zajęcie.

 Kiedy jestem głupi tolerują mnie, kiedy mam rację, wpadają w gniew.

 Jedynymi ograniczeniami w twoim życiu są te, które sam sobie narzucasz.

 Książki łatwo jest zniszczyć. Ale słowa
żyją tak długo, jak długo ludzie je pamiętają.

 Nic tak naprawdę nie przychodzi za późno.