W każdej legendzie jest ziarno prawdy.

 Stąd wszyscy mamy potrzebę szukać i dążyć do czegoś, co zawsze wydaje nam się nieosiągalne... Przy wzroście duchowym zawsze zostaje w nas wieczne pragnienie czegoś nieznanego, którego poszukiwanie jest źródłem głębokiej radości.

 Czasami człowiek chce być głupi, jeżeli to pozwala zrobić coś, czego mu wzbrania mądrość.

 Wojownikowi światła nie wystarcza, że akceptuje to, czym jest. Zanurza się w własnej duszy, odkrywa, że ma odwagę, jakiej nie podejrzewał, zdolność do walki i cierpienia, których by nigdy nie oczekiwał. W końcu zrozumiał, że jest o wiele lepszy i silniejszy, niż przypuszczał.

 "Być może, gdy zaczynamy zauważać rzeczy obecne w naszym życiu po raz pierwszy, zaczynamy też naprawdę je istnieć."

 Zło było uwodzicielskie i łatwe, zaś cnota - trudna i niedoceniana przez innych.

 Od pocałunków usta nie bledną, a raczej odnawiają się jak księżyc.

 Człowiek niewiele myśli o krzywdzie, jeśli jej nie ucierpi, a kiedy mu ono się przydarzy, zawsze jest gotów odmówić jej rozpaczy, nienawiści i zbroi przeciw niej.

 Miejsce, w którym ludzka wrażliwość na zranienie i kruchość są na porządku dziennym.

 Z czasem wcale nie
stajemy się mądrzejsi, stajemy się tylko bardziej tchórzliwi.

 Ludzie często domagają
się prawdy, ale rzadko lubią jej smak.