Osobiście nie spotkałem jeszcze człowieka, który nie byłby Bogiem.

 Kiedy coś znaczy zbyt wiele, to może też za bardzo zranić.

 Człowiek nie wie, czym jest pragnienie, dopóki się nie napije.

 A przecież oboje wyobrażali to sobie inaczej, wyobrażali sobie, że będą inni niż te wszystkie pary, które widywali na weselach i pogrzebach. Zmęczone sobą. Wkurwione. Mające siebie dość. Nie, on miał być jej, a ona miała być jego. Mieli się wygłupiać, mieli kpić z życia. Przecież czuli się ze sobą tak dobrze. Przecież się lubili.

 Przyjacielu - ciągnął Leszek - zniewalają nas rzeczy, których nie wybaczamy.

 Podobno pesymiści żyją dłużej niż optymiści.
- Bo rzeczywistość nigdy nie jest tak zła jak to, co zdołamy sobie wyobrazić.

 Przyjaciel to więcej niż krewny.

 W towarzystwie przyjaciela nie
istnieje coś takiego jak niezręczna cisza.

 Czyż to nie ironiczne, że moje rany
tak strasznie wyglądają, a jednak są
znacznie mniej bolesne i groźne niż te
niewidzialne, które ty w sobie nosisz.

 Wiadomo bowiem, że nic nie wzmaga pragnienia tak, jak proces przyswajania wiedzy.

 Chcę zostać oczyszczona. Chcę spalić złe wspomnienia i wszystko, co we mnie złe.