Samotność to dziwna rzecz. Zakrada się cicho
i niepostrzeżenie. Siada obok ciebie w ciemności. Głaszcze cię po włosach, kiedy śpisz. Owija się wokół twojego ciała i zaciska się tak mocno, że brakuje ci tchu, że zamiera twój puls, choć krew płynie coraz szybciej.
Piękni kochają pięknych. Szaleni szalonych. Innych nie kocha nikt.
Nie jestem ładna. Nie jestem piękna. Jestem promienna niczym słońce.
Bo Ziemia nie po to z takim trudem krąży
wokół Słońca, by ludzie beztrosko się na niej bawili.
Żyj bez strachu, kochaj bez żalu.
- Nie zabijaj mnie, tato, zanim mnie ocalisz.
Utraciłeś, czego nigdy nie miałeś, ale nagle tak bardzo ci brak.
To miłość sprawia, że jesteśmy piękni.
Chce wpełzać w jakąś dziurę i umrzeć.
Dopóki się poruszasz- nie dopadną Cię.
Ona żyje na tym
świecie, ale w nim nie przebywa.
