Zawiść. To cecha ludzi ograniczonych i jednocześnie chorobliwie ambitnych.

 O tym co się widzi, decyduje wnętrze tego, który patrzy.

 Czy można umrzeć z tęsknoty i rozpaczy? Czy można rozpaść się na kawałki i nadal żyć?

 Uczucia są nieme. Nie umieją mówić ani dobierać słów.

 Póki życia, póty nadziei.

 Gdyby głupota zawsze była brzydka...

 Naszymi czynami, i zaniedbaniami, wprawiamy świat w ruch, świadomie lub nie.

 Używajcie głowy, bo wam zardzewieje.

 Bóg mówi szeptem, a diabeł krzyczy na cały głos.

 Wypowiadając na głos jej imię, nadal czuję ukłucie bólu, uszczypnięcie, które mówi, że wciąż noszę ją w swoim sercu.

 Ludzie mają skłonność do idealizowania przeszłości.