Zawiść. To cecha ludzi ograniczonych i jednocześnie chorobliwie ambitnych.

 Tak długo jak coś pamiętasz należy do ciebie.

 Rzecz w tym, pani MacDonagh, że
kosmos jest takich rozmiarów, jakie
jest w stanie objąć pani umysł. Toteż niektórzy ludzie żyją w niezwykle
małych światach, a niektórzy w świecie niekończących się możliwości.

 Życie nabiera prawdziwego znaczenia, gdy otaczają cię ludzie, na których każdego dnia chce ci się patrzeć.

 Czy skończyłem jakąś szkołę?
Według mnie niejedną choć nie mam
żadnych świadectw. Bo żeby coś umieć,
czy musi się latami siedzieć w ławce?

 Pragniemy stabilizacji, a marzymy o szaleństwie i życiu chwilą. Kiedy mamy jedno, tęsknimy za drugim. Gdy mamy to drugie, tęsknimy za pierwszym. Zawsze niespełnieni, zawsze rozdarci, zawsze nieszczęśliwi i potwornie marudni.

 Cóż znaczy chcieć się z kimś związać, jeżeli nie podejmuje się ryzyka, obdarzając go zaufaniem?

 Jeśli życie sprawia,
że nie możesz ustać, uklęknij.

 Wolę być samotnym wilkiem, niż płaszczącym się psem.

 Mam już taki charakter, że aby coś zrozumieć, muszę najpierw spróbować to zepsuć.

 Każdy akt dobra w życiu jest szansą by Cię wzmocnić duchowo.