[...] zaczęli już rozumieć, że mnie się nie da zrozumieć.

 Ścieżka kończy się tylko wtedy, gdy zaczyna się niebo.

 Przygoda jest wszędzie, jeśli tylko wie się, gdzie patrzeć.

 Sadzenie drzew jest szlachetnym zajęciem, sprawia zadowolenie jeszcze wiele lat później.

 Musimy umierać spektakularnie, żeby umierać przyzwoicie

 Czasem trzeba udawać do samego końca,
bez względu na to, co się naprawdę czuje.

 Zniosę każdy cios przeznaczenia.
Bezsilność, łzy, strach i ból.
Tylko bądź obok, przyjacielu.
Po prostu przy mnie stój.

 Miasta, jak śni sny, pełne są sygnałów, które je wyjawiają, i sygnałów, które je ukrywają przed oczami podróżujących w czasie.

 Osoby, do których najtrudniej się zbliżyć, okazują się najbardziej warte tego, żeby je poznać.

 Boję się że pewnego dnia stracę to wszystko,
co nie dość kochałem. Pamiętaj i nie wahaj
się kochać tego, co kochać warto

 Nie umiem, nienawidzę się rozstawać. Z nikim i z niczym, co niechcący pokochałem.