To taki symbol. Mężczyźni podają sobie dłonie, my jemy czekoladę.
Jesteśmy myślami pełnymi uczuć i uczuciami, które chcemy zrozumieć
(...) najlepszym schronieniem przed ludźmi jet tłum.
Los musi połączyć
pewnych ludzi, by mogli
się w sobie odnaleźć i wspierać,
kiedy będzie trzeba.
Nikt nie lubi, kiedy jego
świat rozsypuje się na kawałki.
Czasami nie można zrobić nic więcej, tylko zapłakać.
Są rzeczy, których się nie wie. I tylko się wierzy.
Nie ma sensu wierzyć w to, co się
widzi, jeśli widzi się tylko to, w co się wierzy.
Doszłam do wniosku, że w życiu nie ma żadnych ustalonych zasad. Robisz to, co musisz, żeby przetrwać. Jeśli to oznacza ucieczkę od miłości twojego życia, żeby zachować zdrowie psychiczne, to tak robisz. Jeśli to oznacza złamanie czyjegoś serca, żeby nie złamało się twoje, robisz to. Życie jest skomplikowane - zbyt bardzo, żeby były rzeczy pewne. Wszyscy jesteśmy rozbici. Podnieś osobę, potrząśnij nią i usłyszysz grzechot ich rozbitych kawałków. Kawałków, które rozbili nasi ojcowie, nasze matki, nasi przyjaciele, znajomi albo ukochani.
Musisz poznać swoje ograniczenia, żeby je przezwyciężyć.
