Często nie my wpływamy na słowa, lecz
słowa, których często używamy wpływają na nas.
(...) kosmos bezsenności jest wielowarstwowy i literacki.
Światło zawsze jest silniejsze, kiedy musi borykać się z ciemnością. Siłę ocenia się nie po tym, jak świeci w świetle, ale jak rozświetla ciemność.
(...) miasta są jak ludzie: emanują swoimi pragnieniami.
Człowiek nigdzie naprawdę nie był, póki nie wróci do domu.
Nie mam broni. Tata mocno by się zdenerwował. Ale o niczym się nie dowie. Jest w grobie.
Brak poczucia własnej wartości jest jak kula armatnia, którą człowiek kieruje w siebie samego. Im bardziej strzela do siebie nienawiścią, tym bardziej zapętla się we własnej niemocy, bezradności i pustce.
Pamiętaj, że kiedy wychodzisz z burzy, nie będziesz już tą samą osobą, która do niej weszła. O to chodzi w burzach.
Dzieci widzą magię, ponieważ jej szukają.
Jak ktoś Cię kocha tak bezgranicznie, to zrobisz wszystko, żeby trzymać się blisko.
