Samotność tworzy dziwne labirynty.

 Tak oto dążymy naprzód, kierując łodzie pod prąd, który nieustannie znosi nas w przeszłość.

 Wielkie marzenia pozwalały uporać się z rzeczywistością.

 Być, nie będąc widzianym.

 Na starość życie staje się trochę monotonne. Śmierć będzie czymś nowym.

 Jakież to pospolite sprężyny wywołują ruch w świecie: trochę węgla ożywia okręt, trochę serca - człowieka.

 Płacz nadchodzi z wieczora, a rankiem okrzyk radości.

 Szczęściu zawsze trzeba pomagać.

 Szanuj przeszłość, nigdy nie
wiesz, jak może na Ciebie wpłynąć.

 (...) lepiej jest, w ostateczności, uniewinnić zbrodniarza niż skazać niewinnego.

 Choćbyś zerwał się bladym świtem, twój los i tak wstanie przed tobą.